Η συνειδητοποίηση του «νιτσεϊσμού» ως ελληνισμός. Τα περιοδικά Τέχνη και Διόνυσος

Σύμφωνα με τα περιοδικά «Τέχνη» και «Διόνυσος», ο Νίτσε αποτελεί την τελευταία λαμπρή έκφραση του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Οι Έλληνες της εποχής τους, οφείλουν να συλλάβουν τον ελληνισμό ως νιτσεϊσμό και να συγκροτήσουν μία ελληνική εθνική συνείδηση της οποίας τα θεμέλια θα πρέπει να στηρίζονται στη φιλοσοφία του Νίτσε.

Οι λόγοι αυτής της άποψης των δύο περιοδικών είναι οι ακόλουθοι: Επειδή η Ελλάδα ήταν εκείνη την εποχή σε καθεστώς παρακμής, έχοντας ηττηθεί από την Οθωμανική Αυτοκρατορία το 1897, και επειδή – σύμφωνα με την ερμηνεία των δύο περιοδικών – η νιτσεϊκή φιλοσοφία ήταν η φιλοσοφική έκφραση της πολιτικής του Βίσμαρκ η οποία οδήγησε τη Γερμανία σε ακμή και σε πολεμικές νίκες, θα αρκούσε η συνειδητοποίηση του ελληνισμού ως νιτσεϊσμού, η διαμόρφωση της ελληνικής εθνικής συνείδησης ως νιτσεϊκής για να ξεπεράσει η Ελλάδα την παρακμή και να καταστεί ξανά νικηφόρα. Προκειμένου να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, τα δύο περιοδικά, με πολλούς τρόπους, προσπάθησαν να καταστήσουν γνωστή τη σκέψη του Νίτσε στους αναγνώστες τους και να τους πείσουν να την αποδεχθούν.

Η μελέτη στη συνέχειά της παρουσιάζει αναλυτικά όλη αυτή την προσπάθεια των δύο περιοδικών και στο τέλος της εξετάζει την ερμηνεία της νιτσεϊκής φιλοσοφίας την οποία διατυπώνουν τα δύο περιοδικά και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για παρερμηνεία της.