Η αριθμητική της Περσεφόνης
Ποιήματα της Συλλογής
Η αργία
Σήμερα όλα είναι κλειστά.
Των δένδρων τα κλαδιά
θροίζουν σαν χέρια παιδικά
που δεν εγνώρισαν τα δώρα.
Σήμερα όλα είναι κλειστά.
Πίσω από το όνειρο
Ένα φαρμακείο
μ’ άσπρα παράθυρα
κόκκινες σκέψεις
και σταυρωμένα ξύλα
Σκύβει, θέλει να μου μιλήσει.
Η αριθμητική της Περσεφόνης
Έλεγαν από καιρό πως ήξερε καλά
την αριθμητική της Περσεφόνης.
Όχι. Δεν μετρούσε
Τον κολυμβητή που πνίγηκε
Την εκδρομή που κάηκε.
Μετρούσε
Την εκλογή της θάλασσας
Τον θάνατο της εκλογής.
Μετρούσε
Έγραφε
Δεν έγραφε
Έτρεφε
Ανέστρεφε
Μία πανσέληνο
Νεκρός.
Η παράσταση
Με τα νεκρά τα όνειρα
θα βγω να παίξω πάλι.
Κάτι θα βρω για να φορέσω
Ό,τι απόμεινε απ’ το φεγγάρι.
Με τις εικόνες μου
θα βγω να παίξω πάλι.
Κάτι θα βρω για να χορέψω.
Ό, τι απόμεινε απ’ το σκοτάδι
Για το στολισμένο καράβι της Πρωτοχρονιάς
Γυρεύουμε ν’ αντέξουμε
Την παγωνιά στο θέατρο
Το θέατρο της παγωνιάς
Ίσως ο χρόνος μας να είναι πλαστός
Ίσως να είναι κλειστός ο κήπος
Όσοι μας βλέπουνε
γυρίζουν σπίτι τους
Το φόβο σβήνουνε
αργά προφέροντας
το όνομά τους.
– Γιώργος
– Μαρία
– Ελευσίς
Κι όμως
Κι όμως
Κανείς
Κανείς δεν τους θυμάται
Εκδόσεις Νέας Πορείας, Θεσσαλονίκη 1982
